Het organiseren van complexe projecten

organiseren van complexe projecten

Onderzoek en ervaring leert dat de gangbare wijze van projectmatig denken en werken onvoldoende recht doet aan de complexiteit van veel projecten. De dikwijls wettelijk voorgeschreven, op beheersing gerichte, lineair gefaseerde en geprocedureerde aanpak ontbeert de ruimte en de vrijheidsgraden om complexe projecten effectief te realiseren.

Projecten zijn per definitie tijdelijk en hebben helder omschreven doelstellingen. Als de realisatie goed planbaar is dan volstaan projectmanagementmethoden zoals het bekende PRINCE II. Als leerervaring opgedaan moet worden in de loop van het project – als de haalbaarheid niet volledig kan worden gegarandeerd – dan zijn de eerste aanpassingen in de projectorganisatie nodig. Agile en scrum spelen hier goed op in.

Als diverse stakeholders betrokken en tegengestelde belangen in het geding zijn is weer een ander aanpak en besturing nodig. Deze doet beroep op de sociale vaardigheden van de leiding en de projectleden om verbinding te onderhouden en draagvlak gedurende het project het handhaven.

Het meest complexe type projectmatig werken is de meshwork: In deze projectvorm speelt meerduidigheid en ambiguïteit een grote rol waardoor het formuleren van de gemeenschappelijk projectdoelstellingen de eerste opgave is. De complexiteit dwingt het werken volgens voortschrijdend  inzicht en het voortduren itereren van acties en beslissingen.

In deze update staat het inschatten van complexiteit en de congruentie van de projectondersteuning en besturingsvraagstukken centraal. Daarbij komt de contextscan aan de orde, om complexiteit beter te leren inschatten.